Hunsrück, dolina rzeki Saary część 1

„Na początku był chaos, a potem – wszystko się skomplikowało…”

Przed 400 milionami lat, w płytkim, tropikalnym morzu dewońskim, zaczęły kumulować się osady. Piaski oraz drobne okruchy skalne zalegały bliżej brzegów, drobne muły, łatwiej unoszone przez wodę, opadały w głębiny. Nowe warstwy osadzały się na starszych, które pod wpływem ogromnego obciążenia przekształcały się w skały osadowe. Z piasków powstały piaskowce, z iłów – łupki. Miliony lat później dno morskie wydźwignęło się, a morze ustąpiło. W efekcie długotrwałych procesów górotwórczych i erozji powstało niewielkie, malownicze pasmo górskie o długości około 100 km i szerokości od 20 do 30 km. Z lotu ptaka pasmo Hunsrücku wygląda jak niesamowicie rozciągnięty trapez, którego boki są wielokrotnie dłuższe od podstawy. Całe pasmo położone jest w kierunku północny wschód – południowy zachód.

Następnie w rejony te zawędrował człowiek i od tego momentu pojawiły się komplikacje. Pasmo Hunsrücku, dzięki swemu położeniu, a już szczególnie jego południowo – zachodnia część wraz ze swym przedgórzem, stanowiło przez tysiące lat granicę zasięgu różnych kultur oraz miejsce ich ścierania się i mieszania ze sobą. Na dystansie stu kilometrów czeka nas wędrówka w czasie – od okresu Celtów, przez czasy rzymskie, karolińskie, francuskie, niemiecki i pruskie, aż do historii nam najbliższej. Każdy z ludów zamieszkujących ten region pozostawił coś po sobie, co wykorzystali do własnych celów ich następcy

Kliknij w obrazek i pobierz.